Codebesluiten prioriteringsruimte en CSC: FCFS losgelaten voor congestieverzachters 

De ACM heeft onlangs haar definitieve codebesluiten ‘prioriteringsruimte transportverzoeken 2025’ (A) en ‘capaciteitssturingscontract’ (B) gepubliceerd. Het eerstgenoemde kader (A) bepaalt welke partijen voorrang krijgen bij het toekennen van transportcapaciteit. Het besluit geeft congestieverzachters de hoogste prioriteit bij netaansluitingen, mits zij contractueel vastleggen dat ze congestie verminderen. Het capaciteitssturingscontract is een belangrijke manier om dat te doen, en het definitieve codebesluit (B) legt daarvoor de randvoorwaarden vast. 

Doelmatigheid i.p.v. FCFS

In lijn met de zienswijze van ESNL heeft de ACM besloten de werkwijze first-come-first-serve (FCFS) voor congestieverzachters los te laten. Centraal staat nu het principe van doelmatigheid, waarbij de volgende criteria ten minste betrokken dienen te worden: 

1. de locatie van de partij ten opzichte van het knelpunt of de knelpunten  
2. de aangeboden hoeveelheid regelbaar vermogen; 
3. de ingangsdatum waarop het door de partij aangeboden regelbaar vermogen beschikbaar is en de datum waarop de netbeheerder het regelbaar vermogen nodig heeft of verwacht te hebben; 
4. de periode waarin de partij het aangeboden regelbaar vermogen beschikbaar stelt aan de netbeheerder; en 
5. de prijs in €/MWh die de partij vraagt voor de naar verwachting te leveren congestiemanagementdiensten. 

ESNL kan zich vinden in deze criteria, maar benadrukt hierbij nogmaals dat cruciaal is dat de netbeheerders transparant en eenduidig zijn over de toepassing ervan. De ACM herkent dit ook, en noemt het “inzicht geven in geanonimiseerde scores van aangemelde congestieverzachters” als een manier om dit te waarborgen. 

Inspanningsverplichting netbeheerders

De ACM constateert net als ESNL dat er nog veel te weinig congestieverzachters zijn aangesloten. Daarom geeft de ACM netbeheerders ‘een inspanningsverplichting om actief op zoek te gaan naar congestieverzachtend vermogen’. Ook geeft de ACM aan dat partijen die vinden dat de netbeheerder een ‘redelijke termijn’ overschrijdt hen, na contact met de netbeheerder, kan vragen om een geschilbeslechting. ESNL ziet het creëren van duidelijkheid over de processtappen, en invloed die een potentiële congestieverzachter daar op heeft, als een belangrijk middel om het aantal geschillen beperkt te houden. 

Contractuele eisen en vergoedingen

ESNL ziet dat er nog veel vragen bestaan rondom de eisen die de netbeheerders kunnen stellen aan congestieverzachters en de vergoedingen die ze daarbij geven. De ACM specificeert geen specifiek contracttype, met stelt hierover wel dat “de contractuele eisen daarbij niet verder dienen te gaan dan nodig om het congestieverzachtende gedrag te borgen, en de netbeheerder de congestieverzachter een reële vergoeding dient te betalen voor zijn congestieverzachtende gedrag.” ESNL is in gesprek met de netbeheerders om met een werkbare en opschaalbare systematiek te komen voor het vergoeden van opslag, waarbij het uitgangspunt moet zijn dat er meebewogen wordt met de marktdynamiek.