Skip to main content

Deze week heeft de Europese Commissie het EU-voorstel inzake hervorming van de EU-elektriciteitsmarkt uitgebracht.  Concreet wordt voorgesteld in bestaande EU-wetgeving aanpassingen door te voeren. Zo is het voor Lidstaten nu mogelijk om steunregelingen in te voeren voor vraagrespons en opslag.

Voor energieopslag heeft de commissie ook een aanbeveling over energieopslag gepubliceerd. Daarin wordt de meerwaarde van energieopslag voor het Europese energiesysteem erkend. Zo ziet EU-commissie dat energieopslag een cruciale rol kan spelen bij het koolstofvrij maken van het energiesysteem en zo bijdragen aan de integratie van het energiesysteem en de voorzieningszekerheid. Om de uitrol van energieopslag in de EU te versnelt komt de commissie met onderstaande tien aanbevelingen voor EU-lidstaten.

Energy Storage NL is blij dat niet alleen in Nederland maar ook binnen de Europese Unie de meerwaarde van energieopslag wordt herkend. Wij roepen dan ook het kabinet, netbeheerders en de ACM op om de aanbevelingen door te vertalen in het nationale beleid.

Aanbeveling Energieopslag

  1. De lidstaten houden rekening met de dubbele rol (producent-consument) van energieopslag bij het definiëren van het toepasselijke regelgevingskader en procedures, met name bij de tenuitvoerlegging van de wetgeving van de Unie betreffende de elektriciteitsmarkt, om bestaande belemmeringen weg te nemen. Dit omvat voorkomen dubbele belastingheffing en het faciliteren van vergunningverleningsprocedures. De nationale regelgevende instanties moeten een dergelijke rol ook in overweging nemen bij het vaststellen van netwerktarieven en tariefregelingen, in overeenstemming met de wetgeving van de Unie.
  2. De lidstaten identificeren de flexibiliteitsbehoeften van hun energiesystemen op korte, middellange en lange termijn, en versterken in hun actualiseringen van de nationale energie- en klimaatplannen de doelstellingen en gerelateerde beleidslijnen en maatregelen die gericht zijn op het kosteneffectief bevorderen van de uitrol van energieopslag, zowel op utiliteitsschaal als achter de meter opslag, vraagrespons en flexibiliteit. De lidstaten moeten ook de behoefte aan productiecapaciteit voor de relevante technologieën voor energieopslag beoordelen.
  3. De lidstaten, en met name hun nationale regelgevende instanties, zorgen ervoor dat energiesysteembeheerders de flexibiliteitsbehoeften van hun energiesystemen nader beoordelen bij het plannen van transmissie- en distributienetwerken, met inbegrip van het potentieel van energieopslag (korte en lange termijn) en of energieopslag kan een kosteneffectiever alternatief zijn voor netinvesteringen. Ze moeten ook rekening houden met het volledige potentieel van flexibiliteitsbronnen, met name energieopslag, bij het beoordelen van hun aansluitcapaciteit (bv. het overwegen van flexibele aansluitcontracten) en het beheer van het systeem.
  4. De lidstaten identificeren potentiële financieringstekorten voor energieopslag op korte, middellange en lange termijn, inclusief achter de meter (thermisch en met gebruik van elektriciteit) en andere flexibiliteitsinstrumenten, en of er behoefte is aan aanvullende flexibele middelen om zekerheid te bereiken van leverings- en milieudoelstellingen is vastgesteld, moet rekening worden gehouden met de mogelijke behoefte aan financieringsinstrumenten die zorgen voor zichtbaarheid en voorspelbaarheid van de inkomsten.
  5. De lidstaten onderzoeken of energieopslagdiensten – met name het gebruik van flexibiliteit in distributienetwerken en het leveren van niet-frequente ondersteunende diensten – voldoende worden vergoed, en of exploitanten de vergoeding van meerdere diensten kunnen optellen.
  6. De lidstaten overwegen indien nodig concurrerende biedprocedures om een ​​voldoende niveau van inzet van flexibiliteitsbronnen te bereiken om transparante voorzieningszekerheid en milieudoelstellingen te verwezenlijken, in overeenstemming met de staatssteunregels. Potentiële verbeteringen moeten worden onderzocht in het ontwerp van capaciteitsmechanismen om de deelname van flexibiliteitsbronnen, waaronder energieopslag, te vergemakkelijken. door ervoor te zorgen dat verlagingsfactoren passend zijn in het licht van de nagestreefde doelstelling van voorzieningszekerheid, door de in aanmerking komende minimumcapaciteit en de minimale inschrijvingsgrootte te verlagen, aggregatie te vergemakkelijken, de CO2-emissiegrenswaarden te verlagen of voorrang te geven aan groenere technologieën, in overeenstemming met de richtsnoeren inzake staatssteun voor klimaat, milieubescherming en energie.
  7. De lidstaten bepalen welke specifieke maatregelen, regelgevend en niet-regelgevend, nodig zijn om belemmeringen voor de uitrol van vraagrespons en opslag achter de meter weg te nemen, bv. gekoppeld aan de acceptatie van elektrificatie van eindgebruikssectoren op basis van hernieuwbare energiebronnen, de inzet van individueel of collectief eigen verbruik en bidirectioneel opladen door het gebruik van accu’s van elektrische voertuigen.
  8. De lidstaten versnellen de uitrol van opslagfaciliteiten en andere flexibiliteitsinstrumenten op eilanden, afgelegen gebieden en de ultraperifere gebieden van de EU, gebieden met onvoldoende netcapaciteit en onstabiele of langeafstandsverbindingen met het hoofdnet, bijvoorbeeld door middel van steunregelingen voor koolstofarme flexibele middelen, met inbegrip van opslag, en de netwerkverbindingscriteria herzien om hybride energieprojecten (d.w.z. hernieuwbare opwekking en opslag) te bevorderen.
  9. De lidstaten en de nationale regelgevende instanties publiceren gedetailleerde gegevens over netwerkcongestie, beperking van hernieuwbare energie, marktprijzen, hernieuwbare energie en broeikasgasemissie-inhoud in realtime, evenals geïnstalleerde energieopslagfaciliteiten, om investeringsbeslissingen over nieuwe energieopslag te vergemakkelijken faciliteiten.
  10. De lidstaten blijven onderzoek en innovatie op het gebied van energieopslag ondersteunen, met name energieopslag op lange termijn en opslagoplossingen die elektriciteit koppelen aan andere energiedragers, en blijven bestaande oplossingen optimaliseren (bv. efficiëntie, capaciteit, duur, minimale klimaat- en ecologische voetafdruk). Er moet aandacht worden besteed aan risicobeperkende instrumenten, zoals technologieversnellerprogramma’s en specifieke steunregelingen die innovatieve energieopslagtechnologieën begeleiden naar de commercialiseringsfase.